(นิ. นรินทร์) คือ

• มาจาก นิราศนรินทร์ แบบเรียนกวีนิพนธ์

• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• นิ.     เป็นคำนิบาต
• นร     นอระ- น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือ นารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. ( ป. , ส. ).
• นรินทร์     นะริน, นะริด, นะริดสวน ( แบบ ) น. พระราชา. ( ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริน     ก. เทให้ไหลออกเรื่อย ๆ ทีละน้อย เช่น รินน้ำใส่ถ้วย. ว. เรื่อย ๆ, น้อย ๆ, เช่น น้ำไหลริน ลมพัดริน ๆ. น. ทองคำที่มีเนื้อหย่อนกว่าเนื้อ ๔
• นท     นด ( แบบ ) น. ผู้บันลือ, ผู้ร้อง, ผู้ลั่น; แม่น้ำ, ลำน้ำ, เช่น ชมพูนท (แปลว่า เกิดในแม่น้ำชมพูนที คือ ทองคำบริสุทธิ์). ( ป. , ส. ).
• ทร     ทอระ- คำอุปสรรค แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, น้อย, ไม่มี, เช่น ทรชน ทรลักษณ์ ทรพล. ( ป. ทุ, ทุรฺ; ส. ทุสฺ).
• ต้นริบบิ้นทรี    ต้นริบบิ้นวู้ด
• พานรินทร์    พานะริน, พานะเรด (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.
• วานรินทร์    วานะ- น. พญาลิง.
• น้ําจันทร์    น้ําเมา ยอดข้าว สุรา สุราเมรัย เมรัย เหล้า
• มุนินทร์    น. จอมนักปราชญ์, พระพุทธเจ้า. (ส. มุนินฺทฺร; ป. มุนินฺท).
• นราธิเบนทร์    น. พระมหากษัตริย์. (ส. นร + อธิป + อินฺทฺร; ป. นร + อธิป + อิสฺสร).
• จุลินทรีย์ดิน    ชีวชาติจุลภาคในดิน พฤกษชาติจุลภาคในดิน สัตวชาติจุลภาคในดิน